monet

Jest takie miejsce w centrum Paryża, gdzie nie dociera cały ten miejski gwar. Możesz złapać oddech i dystans, wsłuchać się w siebie. Prezent od Moneta dla Paryżan. Taki miejski azyl. Całoroczny ogród ulokowany w dwóch owalnych salach starej pomarańczarni.

Jak przystało na rasowego impresjonistę, artysta badał jak nenufary z przydomowego stawu zachowuja się przy różnym oświetleniu i o różnych porach dnia. Efektem tego są gigantyczne, wielkoformatowe płótna, pełne przenikających się plam i barw. Osiem z nich, możemy oglądać właśnie w Musée de l’Orangerie na obrzeżach parku Tuileries.

Najlepiej przyjść tam z samego rana, chwilę po otwarciu. Przy odrobinie szczęścia będziecie mogli obcować z nimi sam na sam lub w bardzo kameralnej atmosferze.

Nymphéas, Claude Monet, 1920-1926

bernini

Z rzeźbą mam chyba tak samo jak z ubraniami.
Albo minimalizm albo haute couture w wydaniu ekstremalnym z tymi wszystkimi ozdobnikami, falbanami, żabotami itp.
W rzeźbach Berniniego jest wszystko, dynamizm, mięso, dotyk, miękkość.
Tam nie ma grzecznych panienek jak u Antoniego Canovy.

Bernini jest ikoną włoskiego baroku. Był nie tylko rzeźbiarzem ale i architektem.
Słynna kolumnada na placu św. Piotra, baldachim w bazylice na Watykanie, Ekstaza św. Teresy czy Fontanna Czterech Rzek w Rzymie, to właśnie on.

The Rape of Proserpina, Gian Lorenzo Bernini, 1621-1622

szapocznikow

Alina Szapocznikow, artystka piękna, ekspresyjna i w moim odczuciu wewnętrznie silna. Doczekała się  retrospektywy m.in. w MoMA NYC co byłoby dziś wisienką na torcie (deserze) jej artystycznego dorobku.

Seria DESERY to cykl obiektów z żywicy syntetycznej w świeżej i apetycznej pastelowo- neonowej gamie. Chciałoby się aby przywoływały na myśl letni, kalifornijski luz. Niestety pod otoczką ferri barw i deserowych pucharów nawiązują do zmagań z kruchością ludzkiego ciała oraz z chorobą z którą mierzyła się artystka.

Dessert V, Alina Szapocznikow, 1971

yves klein cz.1

Wiem, wiem … do obrazów przedstawiających wypełnioną jednolitym kolorem płaszczyznę, zazwyczaj podchodzi się z dystansem. Każdy myśli, że zrobiłby to samo, a nawet lepiej i też mógłby zawisnąć w galerii sztuki. Jest jednak jeden obraz, który w swojej intensywności i prostocie zwalił mnie z nóg i zatrzymał na dłużej niż zbudowana z miliona elementów Bitwa pod Grunwaldem Matejki.

Był kwintesencją czystego koloru. I w istocie naprawdę pulsował swoją fakturą i barwą.

Yves Klein był pierwszym w historii artystą, który opatentował uzyskany przez siebie kolor – IKB (International Klein Blue). Osiągnięcie tak czystego i intensywnego pigmentu było poprzedzone rocznymi eksperymentami przy użyciu chemikaliów i materiałów artystycznych.

Jako świadectwo swojej pasji do koloru, podczas autopsji po śmierci artysty odkryto, że został on wewnętrznie lazurowy od wdychania szkodliwego dla zdrowia pigmentu, który sam stworzył.

Yves Klein, Neue Nationalgalerie, Berlin

jeff koons

Mówi się, że Jeff Koons to taki współczesny Andy Warhol. Wystawiał już odkurzacze  i inne przedmioty codziennego użytku, odlewy porcelanowych figurek-bibelotów w rozmiarach XXL oraz ekstremalnej wielkości rzeźby tworzone na wzór metalizowanych balonów z helem.

W listopadzie 2013 w domu aukcyjnym Christie’s, rzeźba Koonsa “Ballon Dog (Orange)” została sprzedana za 58,405 milionów $ – pobijając w ten sposób rekord Gerharda Richtera, którego obraz “Domplatz, Mailand” w maju 2013 w domu aukcyjnym Sotheby’s osiągnął cenę 37 milionów $.  Czyni to Jeffa Koonsa najdroższym żyjącym artystą.

Najbliższe aukcje już w kwietniu – zobaczymy czy Koons utrzyma się na pozycji, a może padnie nowy rekord?

Jeff Koons, Balloon Dog (Red), 1994-2000

chamberlain

Velvet White, John Chamberlain, 1962

pągowska

Teresa Pągowska, charakterystyczne nazwisko polskiego malarstwa figuratywnego.

Bardzo imponują mi kompozycje malarskie, które bez wdawania się w szczegóły i detale, organizują przestrzeń płótna w sposób od którego nie mogę oderwać wzroku.

Ograniczona gama barwna. Bohaterowie obrazów, głownie kobiety, potraktowane szkicowo w mocno zdeformowany, a jednak czytelny sposób. Szczęśliwy kto ma ten obraz w swojej prywatnej kolekcji.

Teresa Pągowska, Dualisme, 1970

outer space

Astronaut, Jone Kvie, 2006

kehinde wiley

Przedstawiam Wam Kehinde Wiley, nowojorskiego artystę, który nie dość, że jest wybitnie utalentowany i swoje portrety wykonuje z hiperrealistyczną dokładnością, dodatkowo wypracował świeży kontekst dla tematów swoich prac. Do współpracy zaprasza chłopaków z getta napotkanych na ulicy i pozwala im wybrać reprodukcję prawdziwego obrazu w której chcieliby być osadzeni. Wynikiem tego są pełne kunsztu, wielkoformatowe obrazy, których bohaterowie ubrani w metki nike, american apparel, adidas, przybierają pozy z barokowych, renesansowych czy średniowiecznych obrazów.

Wiley, ma na koncie ikony świętych, repodukcje portretów konnych z epoki napoleońskiej i inne majstersztyki, które możecie zobaczyc tutaj  >> KEHINDE WILEY_WORKS

lub na ARTSY.COM  gdzie poza Kehinde macie dostęp do ogromnej bazy artystów – must see każdego fana sztuki współczesnej.

Saint Remi, Kehinde Wiley, 2014

angel

Czy tak wyobrażalibyście sobie anioła?

Autorem tej hiperrealistyznej rzeźby powstałej z siatki z włókna szklanego, tkaniny i stali nierdzewnej jest japoński duet Sun Yuan & Peng Yu.

Anioł zagościł w Poznaniu podczas MEDIATIONS BIENNALE w 2008 roku. Roztrzaskał się przed samym wejściem do Centrum Kultury ZAMEK choć widzieli go tylko nieliczni …

więcej tutaj!

Angel, Sun Yuan & Peng Yu, 2007